Selamun aleyküm
Ben rabıtaya önem veren sürekli rabıtalı durmaya çalışan rabıtasız hiç biryere gitmeyen sofiyim birgün denemek istedim acaba keramet rabıtadamı benmi abartıyorum dedim
bir yere gitmem lazımdı iki çocuğumla beraber evden çıktım çocuğumun biri üç diğeride onbir yaşında evden adımımı attığım anda 3 yaşındaki oğlum kucağıma geldi yarum
yere bas desemde boş kucağımdan inmedi anlamsız bir sebebden ağlamaya başladı bir türlü susturamadım durağa geldim münübüsde otururum kolumda dinlenir dedim
münübise binmemle dolması bir oldu oturmak ne mümkün çoçuğumu diğer koluma alamadım münübüsten indim inmemle yağmurun yağması bir oldu sanki gök yarıldı
çocuğuma yavrum bir kereçik bas ne olur desemde boş çocuk resmen yapıştı belime aniden çok şiddetli bir ağrı oldu ölüyorum sandım yürümem lazım yağmur bir taraftan
yağıyor kızım ayğını inçiddi onuda destekliyerek yürüdüm şemsiyemiz vardı anlamadığım bir şey oldu çocuklarım kuruydu benim ıslanmadık bir yerim kalmamiştı
nihayet gelmem gereken yere geldim arkadaşım kapıyı açtı selamlaştık ben hemen aptest aldım iki rekat tövbe namazı kıldım secdeye yapıştım Yarabbim çok pişmanım keşke demeseydim keramet rabıtadaymış sen Gavsımın hatrına onun Nuru ve bereketiyle bana yardım ediyormuşsun ben hiç olduğumu biliyordumda hiçlerin hiçi olduğumuda öğrendim yarabbim beni Gavsımın k.s.r. hatırına affedermisin diye yalvardım şecdeden kaltığımda belimdeki ve kolumdaki ağrılarım kalmadı şükürler olsun
arkadaşım neler olduğunu sordu bende yapmamam gereken bir şeyi yapdığımı Yüce Rabbiminde benim burnumu çok güzel sürttüğünü söyledim o günden beri Tövbe ilahisini çok sever ve dilimden düşürmem
Tövbe tövbe yarabbim çok pişmanım keşke hiç yapmasaydım
Konu Adresi: http://www.dervisler.net/keramet-rabitada-t20866.0.html