herşeyin istediğimiz gibi olması için doğrulardan korkulduğu için olabilir.ama peygamber efendimiz müminde içki olabilir,hırsızlık olabilir ama yalan olmaz .diye rivayet edilir.

Rivayet eden kimdir acaba?
Konu Adresi: http://www.dervisler.net/neden-yalan-soylenir-t11702.15.html

Rivayete göre, Ebu’d-Derda ile 
Resulullah (a.s.m) arasında şöyle bir konuşma geçer:

- Ebu’d-Derda: Yâ Resulallah! Mümin hırsızlık yapar mı?

- Resulullah (a.s.m): Evet bazen olabilir.

- Ebu’d-Derda: Peki, mümin zina edebilir mi?

- Resulullah (a.s.m): Ebu’d-Derda hoşlanmazsa de “Evet!”.

- Ebu’d-Derda: Peki, mümin yalan söyler mi?

- Resulullah (a.s.m): Yalanı ancak iman etmeyen kimse uydurur.”

(Kenzu’l-Ummal, h. No: 8994).


“Zina eden kimse zina ederken mümin değildir.
İçki içen kimse içki içerken mümin değildir…”
(Buhari, Mezalim 30; Müslim, İman 100)



Safvan İbnu Süleym radıyallahu anh anlatıyor:

 “Ey Allah’ın Resûlü! Dedik, mü’min korkak olur mu?”

“Evet!” buyurdular. “Pekiyi cimri olur mu?” dedik, yine:

“Evet!” buyurdular. Biz yine:

“Pekiyi yalancı olur mu?” diye sorduk. Bu sefer:

“Hayır! asla” buyurdular.”

(Muvatta Kelam, 19)

Ravi: Ali
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: "Benim hakkımda yalan söylemeyin. Zira benim üzerime yalan uyduran cehenneme girer."
Kaynak: Buhari, İlm 38; Müslim, Mukaddime 1, (1); Tirmizi, İlm 8, (2662)


Ravi: İbnu'z-Zübeyr
Tanım: Babama dedim ki: "Ben niye senin Resulullah'tan hadis rivayetini işitmiyorum. Halbuki falan ve falandan çokça işitiyorum?" Bana şu cevabı verdi: "Evet ben, Müslüman olduğum günden beri Aleyhissalatu vesselam'ı hiç terketmedim. Hep beraber olduk. Ancak O'nun şöyle söylediğini de işittim: "Kim bile bile bana yalan nisbet ederse ateşteki yerini hazırlasın."
Kaynak: Buhari, İlm 38; Ebu Davud, İlm 4, (3651)


Ravi: Muğire İbnu Şu'be
Tanım: Resulullah (aleyhissalatu sa) buyurdular ki: "Benim üzerime söylenen yalan, bir başkası üzerine söylenen yalan gibi değildir. Öyleyse kim bile bile bana yalan nisbet ederse cehennemdeki yerini hazırlasın!"
Kaynak: Buhari, Cenaiz 34; Müslim, Mukaddime 4, (4); Tirmizi, İlm 9, (2664)


Ravi: Safvan İbnu Süleym
Tanım: Ey Allah'ın Resulü! dedik, "mü'min korkak olur mu?" "Evet!" buyurdular. "Pekiyi cimri olur mu?" dedik, yine: "Evet!" buyurdular. Biz yine: "Pekiyi yalancı olur mu?" diye sorduk. Bu sefer: "Hayır! buyurdular.
Kaynak: Muvatta, Kelam 19, (2, 990)


Ravi: İbnu Mes'ud
Tanım: Kul yalan söylemeye ve yalan söyleme niyetini taşımaya devam edince bir an gelir ki, kalbinde önce siyah bir nokta belirir. Sonra bu nokta büyür ve kalbinin tamamı simsiyah olur. Sonunda Allah nezdinde "yalancılar" arasına kaydedilir.
Kaynak: Muvatta, Kelam 18, 2,(990)


Ravi: Behz İbnu Hakim an ebbihi an ceddihi
Tanım: Resulullah bururdular ki: "Yazıklar olsun o kimseye ki, insanları güldürmek için konuşur ve yalan söylerler! Yazık ona, yazık ona."
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 88, (4990); Tirmizi, Zühd 10, (2316)


Ravi: Esma
Tanım: Bir kadın gelerek: "Ey Allah'ın Resulü! Benim bir kumam var. Ona karşı (yalan söyleyerek) kocamın vermediği şeyle karnımı doyurmuş göstersem bana bir mahzur getirir mi?" diye sordu. Aleyhissalatu vesselam: "Verilmeyenle karnını doyurmuş gösterip övünen, tıpkı, iki alan elbisesini giyen gibidir" cevabını verdi.
Kaynak: Buhari, Nikah 106; Müslim, Libas 127, (2130); Ebu Davud, Edeb 91, (4997)


Ravi: Abdullah İbnu Amir
Tanım: Bir gün, Resulullah (sav), evimizde otururken, annem beni çağırdı ve: "Hele bir gel sana ne vereceğim!" dedi. Aleyhissalatu vesselam anneme: "Çocuğa ne vermek istemişim?" diye sordu. "Ona bir hurma vermek istemiştim" deyince, Aleyhissalatu vesselam: "Dikkat et! Eğer ona bir şey vermeyecek olursan üzerine bir yalan yazılacak!" buyurdular.
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 88, (4991)


Ravi: Esma Bintu Yezid
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: "Ey insanlar! Pervanenin ateşe atılması gibi sizi yalanın peşine düşmeye sevkeden şey nedir? Halbuki, üç yer hariç yalanın her çeşidi ademoğluna haramdır: Bu üç yere gelince: 1) Erkeğin, rızasını sağlamak için hanımına yalanı, 2) Harpte söylenecek yalan. Çünkü harp bir hileden ibarettir. 3) İki Müslümanın arasında sulhu sağlamak kasdiyla söylenen yalan."
Kaynak: Tirmizi, Birr 26, (1940)

Ravi: Ümmü Külsüm Bintu Ukbe
Tanım: Resulullah (sav)'ı işittim, diyordu ki: "İki kişinin arasını düzelten, hayır söyleyip, hayır tebliğ eden kimse yalancı değildir."
Kaynak: Buhari, Sulh 2; Müslim, Birr 101, (2605); Ebu Davud, Edeb 58, (4921); Tirmizi, Birr 26, (1939)

Ravi: Safvan İbnu Süleym ez-Zühn
Tanım: Bir adam: "Ey Allah'ın Resulü! Ben karıma yalan söyleyeyim mi?" demişti. Aleyhissalatu vesselam : "Yalanda hayır yoktur" buyurdular. Adam: "Vaadde bulunmama, lehinde söylememe ne dersiniz?" diye tekrar sordu: Aleyhissalatu vesselam da: "Öyleyse sana bir vebal yok!" buyurdular.
Kaynak: Muvatta, Kelam 18, (2, 990)

Rivayete göre, Ebu’d-Derda ile 
Resulullah (a.s.m) arasında şöyle bir konuşma geçer:

- Ebu’d-Derda: Yâ Resulallah! Mümin hırsızlık yapar mı?

- Resulullah (a.s.m): Evet bazen olabilir.

- Ebu’d-Derda: Peki, mümin zina edebilir mi?

- Resulullah (a.s.m): Ebu’d-Derda hoşlanmazsa de “Evet!”.

- Ebu’d-Derda: Peki, mümin yalan söyler mi?

- Resulullah (a.s.m): Yalanı ancak iman etmeyen kimse uydurur.”

(Kenzu’l-Ummal, h. No: 8994).


“Zina eden kimse zina ederken mümin değildir.
İçki içen kimse içki içerken mümin değildir…”
(Buhari, Mezalim 30; Müslim, İman 100)



Safvan İbnu Süleym radıyallahu anh anlatıyor:

 “Ey Allah’ın Resûlü! Dedik, mü’min korkak olur mu?”

“Evet!” buyurdular. “Pekiyi cimri olur mu?” dedik, yine:

“Evet!” buyurdular. Biz yine:

“Pekiyi yalancı olur mu?” diye sorduk. Bu sefer:

“Hayır! asla” buyurdular.”

(Muvatta Kelam, 19)

Peygamber Efendimiz (asv):

''Zina eden kişi zina ettiği sıra, mümin olduğu halde zina etmez. Hırsızlık yapan kişi hırsızlık ettiği sıra, mümin olduğu halde hırsızlık etmez, içki içen kişi içki içtiği sıra, mümin olduğu halde içki içmez.'' (Buhari, Esribe, 1)  buyurmuştur.

"Zânî, mü'min olarak zinâ etmez." hadisinde zinâ edendende îman yok olduğu gibi görünürse de "kâmil mânada imanın olmadığı" şeklinde ortaya konmuştur. İslâm uleması, büyük günahları değerlendirirken bu hadisi te'vil etmiş, ayet ve hadislerin ışığında, büyük günah işleyenin kafir olmayacağını esas almıştır. Yani zina eden kimse iman-ı kâmil sâhibi olarak zina etmez, demektir. Böyle te'vil edilmediği takdirde zâhirine göre anlayıp Hâricî görüşü benimsemek gerekir ki; "Büyük günah işleyen kâfir olur." demektir. Dinimiz, büyük günah işleyene kâfir demez. "Günahkârdır, tevbe ederse, Allah affedebilir." der.

 İmam-ı Âzam bu meselede imanla ameli ayrı mütâlaa eder. İman, kalble tasdik, dil ile ikrardır. Bu oldu mu, amele bakılmadan Müslümanlığına hükmolunur. Büyük günah işlese bile mü'mindir, her an tevbe ile günahtan kurtulabilir. Nitekim, "Kimin (hayatta söylediği) en son sözü, Lâ ilâhe illallah, olursa cennete gider."  Ebu Dâvud, Cenâiz 20, (3116) hadisinde ifade edildiği üzere son sözü Lâilâhe illallah olduğu takdirde, günahlarından aff-ı İlâhiye mazhar olmasa bile cezasını çektikten sonra yine de cennete gidecektir. (Kütüb-i Sitte ve Şerhi, Prof. Dr. İbrahim Canan)

 Öyleyse soruda geçen, bu günahları işlerken imanın bulunmadığı sözü, mükemmel bir imana sahip olmadığı anlamındadır. Buhari’nin şarihi Bedruddin el-Ayni “Zani, zina ederken mümin olduğu halde zina etmez....” hadisinde ve benzeri hadislerde ‘imanı yoktur, iman etmemiştir.’ gibi, yok olduğu söylenen imanın ibadetlerle ve günahlardan sakınarak beslenmiş olan kamil imandır. Öyleyse, bu be benzeri günahları işleyenlerde, kamil bir iman yoktur, demektir.



Günah işleyen kimseye mümin denilebileceğini ve inkar olmadıkça imanın ortadan kalkmayacağını gösteren ayet ve hadisler pek çoktur. Bu hususla alakalı şu ayeti gösterebiliriz:

''Ey müminler! Samimi bir tevbe ile Allah'a dönün. Umulur ki, Rabbiniz kötülüklerinizi örter ve sizi içlerinden ırmaklar akan cennetlere sokar.'' (Tahrim, 66/8)

Bu ayette Allahuteala günah işlemiş olanlara ''mümin'' diye hitap etmektedir. Eğer büyük günah işleyen kimse imanını yitirmiş olsaydı Allahuteala bu kimseye ''mümin'' diye hitab etmezdi.

Ebu Zer (r.a.) şöyle demiştir:

''Peygamberimize geldim. Üzerinde beyaz bir elbise olduğu halde uyuyordu. Döndüm, sonra yine geldim, uyanmıştı şöyle buyurdu:

''Lailahe illellah'' diyen ve bu inanç üzerine ölen hiç bir kimse yoktur ki, cennet'e girmesin.''

Ben; zina etse de hırsızlık etse de mi? dedim. O; "Evet, zina etse de hırsızlık etse de girer." buyurdu. Ben tekrar; "Zina etse de hırsızlık etse de mi?" dedim. Peygamberimiz; "Evet, zina etse de hırsızlık etse de yine girer." buyurdu: Ben üçüncü defa; Ey Allah'ın Rasûlü, zina etse de hırsızlık etse de mi? dedim. Peygamberimiz; "Evet, Ebû Zerr' in burnu toprağa sürülse ve böylece zelil ve hakir olsa da yine girer." buyurdu. (Buhari, Libas, 24; Müslim, İman, 40)

Bu âyet ve hadisler ve daha pek çokları günah işleyen kimsenin imandan çıkmadığını, ancak günahkâr olduğunu göstermektedir.

Ancak işlenen günahın tehlikelerine de dikkat çekmek gerekir. Çünkü her bir günahın kalbi siyahlandıran bir nokta olduğunu unutmamak gerekir. Peygamber Efendimiz (asv), bu ve buna benzer günahları işleyenlerin, hem mükemmel bir imandan mahrum kaldığına hem de günah işleye işleye iman nurunun kalpten çıkabileceğine dikkat çekmiş ve ümmetini bu önemli tehlikeye karşı uyarmıştır.

Anket olarak mı bakıyoruz konuya pek anlayamadım