Önceki senelerde su hizmeti başlamıştı...
Hizmetli sofilerden her güne bir grup ayrılmıştı...
Sırası gelen grup hizmetini icra etmeye gidiyordu..
Tabi ziyarete gelen sofilerden de götüryorlardı...
Saadatlar seferber olmuştu sofiler için..

Ben bir çok yerde çalıştım  kardeşler ssamimiyetle söylüyorum işçisine böyle güzel bakan bir yer görmedim..Saadatlar öyledir...Babadan daha yakındır.

Sofinin biri de gelmiş ki belli ki ziyaretçilerden idi...Sıra bizde idi o gün.....
Hayatımda hiç inşaat ortamında çalışmamıştım o zamana kadar...
Seyyid Mahfuz u tanıyanlar bilir...
Sert bir eda ile hadi sofiler hazırlanın dedi...
Ne yapacağımı bilemiyordum....
İçi su dolmuş botları giymeye çalışırken...
O sofi kardeşimiz seyyidime bağırmana gerek yok ki normal söylesen de anlarız demiş idi..
Beş dakika duramadı......
Kaybediyoruz....
Ama onlar çok merhametlidir......
Sonra beni çağırarak yanına sen sofi çıkar çizmeleri bize sen taş getir dedi....
Sofi kardeşler hizmetin şekli değil niyeti öenmli olan...

GÖZLERİNİZİ ŞİMDİ KAPATIN Allah AŞKINA SÖYLÜYORUM 25 İ ÇEVİRİN Bİ..

KONUYA GELİYORUM BABA AĞLIYOR ŞU AN BİZİM İÇİN BİZ NE YAPIYORUZ

Konu Adresi: http://www.dervisler.net/sofi-kardesler-menzilde-hizmete-dikkat-t33817.0.html;msg137751

Belki sofidir, belki de değildir ama; o kişi haklıdır !!!

Allah cc razi olsun..AkifTurker kardeşimiz öyle muhabbetle yazmış ki haklının haksızın ne ehemmiyeti var..

Teslimiyet..huzur..güven..sukunettir hizmet

Allah (c.c) râzı olsun...
Bu kapıda 20 sene de olsa, 30 sene de yaşamış olsa, tasavvufu henüz anlamamış, bu kapının edebini, usulünü halen idrak edememiş kimseden edep de bekleyemezsiniz, usulüne göre hareket ve söz söylemesini de bekleyemezsiniz...
Bu kapıda tövbe edip ben kabul ettim... diyen herkesin anında edep ve usul sahibi olması beklenebilseydi, işte o zaman bu tür yaşanan hallerin meşru olamayacağından bahsedilebilirdi...
Ben tasavvuf erbabıyım, mürşidim benim bu şahıstır diyen bir çok sözüm ona tasavvuf erbablarının aslında bulundukları kapının edebini, bağlı oldukları mürşidlerinin büyüklüğünü bilemeden iddalarda bulundukları da bilinmekte ve de görülmektedir...
Bir, ilk zamanlar bulunduğunuz şartlar altındaki aldığınız ilk tövbenizdeki halinizi göz önünde bulundurun, bir de şimdiki o kadar tasarruf ve idrakin arkasından şu anki halinizi görün...
Her ikisinin de arasında dağlar vardır...
Hala da herkes arasında dağlar kadar fark vardır...
İlk tövbe tarikat aldığınızdaki hal ve edepleriniz çok kötü olmayan bir hal üzerinde olabilir, fakat herkes de sizler gibi müsait şartlar altında bu kapıya giriş yapmamış da olabilir...
Bizim demek istediğimiz de budur...
Kimileri bu kapıdan ilk girişte daha önceden bulunduğu güzel hal ile girebilir, kimisi de her türlü kötülükten artık bezmiş ve doğruyu aramaya çalışarak girebilir...
Ve biliyoruz ki "bir çoğumuz" ikinci olan hallerle bu kapıdan içeriye giriş yaptık !!!
Kurtuluşu arayanların çoğu, "genelde" kendilerinin kurtulma ümidini kalplerinde ve yaşantılarında kaybetmiş olanlardır...
Bir büyüğümüz demişti ki, bu kapıda gördüğün kötü haller, aslında senin kendinde olan hallerdir...
Bu kapıya bağlı olanlarda gördüğün edepsizlikler, aslında sende var olan edepsizliklerdir...
Kendimiz dört-dörtlük değil isek, en azından başkalarından bunu beklemeye hakkımız yoktur...
Sarf ettiğim sözlerde hiç kimseye karşı da bir itham bulunmamaktadır...
Hepimizin nefslerinedir...
En son Menzil  de çay ocağında bulunanlara çay hizmeti yapıyordum. Oradakilerden biri bana seslendi:
- Şşşş...! getir lan çay getir buraya...dedi.
Ben de:
-Buyur kardeş afiyet-şifa olsun dedim...
Halbuki bu kapıdan önce ya da ilk zamanlarımda bana bu şekilde bir hitaba denk gelseydim, eminim ki o tepsiyi o şahsın kafasında parçalardım ve elimden de onu çok zor alırlardı...
Anlatmaya çalıştığım budur...
İnsanlara biraz zaman verelim, neyin ne olduğunu az da olsa anlayıp görebilmeleri için...
En azından Sâdatların kişiler üzerlerinde biraz terbiye ve tasarruf da bulunmalarını bekleyelim...
Olmadı hep beraber döveriz, ilk önce de ben başlarım...

Önceki senelerde su hizmeti başlamıştı...
Hizmetli sofilerden her güne bir grup ayrılmıştı...
Sırası gelen grup hizmetini icra etmeye gidiyordu..
Tabi ziyarete gelen sofilerden de götüryorlardı...
Saadatlar seferber olmuştu sofiler için..

Ben bir çok yerde çalıştım  kardeşler ssamimiyetle söylüyorum işçisine böyle güzel bakan bir yer görmedim..Saadatlar öyledir...Babadan daha yakındır.

Sofinin biri de gelmiş ki belli ki ziyaretçilerden idi...Sıra bizde idi o gün.....
Hayatımda hiç inşaat ortamında çalışmamıştım o zamana kadar...
Seyyid Mahfuz u tanıyanlar bilir...
Sert bir eda ile hadi sofiler hazırlanın dedi...
Ne yapacağımı bilemiyordum....
İçi su dolmuş botları giymeye çalışırken...
O sofi kardeşimiz seyyidime bağırmana gerek yok ki normal söylesen de anlarız demiş idi..
Beş dakika duramadı......
Kaybediyoruz....
Ama onlar çok merhametlidir......
Sonra beni çağırarak yanına sen sofi çıkar çizmeleri bize sen taş getir dedi....
Sofi kardeşler hizmetin şekli değil niyeti öenmli olan...

GÖZLERİNİZİ ŞİMDİ KAPATIN Allah AŞKINA SÖYLÜYORUM 25 İ ÇEVİRİN Bİ..

KONUYA GELİYORUM BABA AĞLIYOR ŞU AN BİZİM İÇİN BİZ NE YAPIYORUZ

Ahh Biricik Gavsım, ahh.

Mevlam razı ola kurban.

"Gayret edene hizmet verilir..
Hizmet edene himmet edilir.
Hizmet edip gözyaşı dökene de Gavsın Evladı" denir."

 Layık olamıyoruz Biricik Gavsım .
Layık hizmetler yapamıyoruz.

Yinede hani Yunus Emre,(Taptuk Emre'nin Bizim Yunusu)
Uzun süre tekkeye hizmet ettikten sonra tekkeden ayrılmış. Yolda erenlerden yedi kişiye rastlamış, yoldaş olmuş onlarla. Her akşam erenlerden biri içinden geçirdiği bir insan adına Allah'a dua ediyor hemen bir sofra geliyormuş ortaya. Sıra Yunus Emre'ye geldiği akşam o da dua etmiş; Yarabbi, demiş, bunlar hangi kulun adına dua ettilerse ben de onlar gibi yalvarıyorum Sana, utandırma YaRabbi.
 O akşam iki sofra birden gelmiş.
 Erenler şaşırıp kimin adına dua ettiğini sorduklarında Yunus Emre'ye.
 O da siz söyleyin önce der.
 Erenler Tapduk Emre'nin dervişlerinden Yunus Emre diye biri var, onun adına, derler.
Yunus Emre bunu duyar duymaz hiç bir şey söylemeden tekkeye döner.
Tekkenin eşiğine yatar. Tapduk Emre apdest almak için dışarı çıkarken ayağı takılır. Gözleri iyi görmediği için  sorar:
 Kim bu diye.
 Yunus der.
 Hangi Yunus derse gidecek,
 Ama bizim Yunus mu?
 derse anlayacak ki gönlünden çıkarmamış hala seviyor.

 Yunus Emre yatıyor eşiğe ve sabah Tapduk Emre'nin ayakları takılıyor eşikte yatana.
 Kim bu diye soruyor.
 Yunus diyor.
 Tapduk Emre de "bizim Yunus mu? "diye sorunca
Yunus Emre sevincinden ağlayarak ayaklarına kapanıyor Tabduk Emre'nin ,tekrar tekkeye giriyor ya.

Biricik Gavsım , bizim bu aciz hallerimize, eksikliklerimize, hatalarımıza, kusurlarımıza, günahlarımıza, fakirliğimize  bakmadan;
 
bunlarda "Benim Sofilerim" der misin? 
evlatlarının arasına bizleride alır mısın? 

Bize hizmet edenlerin isimlerini Rasulullah'a [sav] veriyoruz, vermeye devam edeceğiz."
[ Gavs-ı Sani k.s ]

Allah (c.c) râzı olsun...
Bu söz, aynı zamanda bir uyarı niteliği de taşımaktadır...
Yani yaptığınız işi ona göre ehemmiyetli ve güzel yapın manasını da taşır...
Ve hizmet in ne olduğu da çok geniş bir yelpazedir...
Sadece Menzil de ucundan tutulan bir iş değil...
Menzil haricinde en çok da insanlarla olan iletişimde bu kapıya sıkıntı getirmeyip, muhabbetini celbettirecek güzel davranışlar, sözler, düşünceler de bunun içerisindedir...
Mesela insanlara tebessüm etmek, onlarla saygılı, sevgili, şefkatli ve yapıcı konuşmak dahi bu kapıya hizmete girer...
Bu da hiç de basite alınacak bir şey olmamakla birlikte en çok üzerinde durulması, hassasiyet gösterilmesi gereken bir mevzudur...
Bu kapı da olsun ya da olmasın, insanların bizden yana hoşnut olmaları, zarar görmemeleri, insanlar arasında dikkat çekici ve "kim olduğu" araştırılacağı bir hal meydana getirir...
Her Mürid, bulunduğu yerde aynı zamanda Mürşid ini de temsil eder...
Müslüman kimliği adı altındaki insanlara nasıl bir yaklaşım var ise, bulunduğu kapıya dair de bir yaklaşım görmesi mevzu bahistir...
Sosyal hayatta bizler bunu devamlı göz önünde bulundurmalıyız...
İşte bu da güzel bir hizmettir...

...
Alperen kardeşim ! Akiftürker kardeşimiz in açmış olduğu bu başlık bence "hafta nın konusu" dur...

Peki...
Haftanin konusu cuma günü başlayıp cuma günü biter diye düşünüyordum ama nasip pazar gününe imiş.

Allah (c.c) râzı olsun...
Siftah yaptık inşaAllah...

sizlere bir şey anlatma gereği hissettim...
sofinin biri hizmete kalma için mezile gitmiş
ve saadatların müsadesi ile kalmıştı...
vakit kış o yıl menzile kar yağmıştı...
orada daimi kalan sofileren bazıları
sobanın yanından elinde çayı ayrılmak istemez iken....
bu sofi kardeşim....
giderler tıkanıp buz tuttu diye elleri ile o buzları kırmış
elleri soğuktan iyice çatlamıştı....
bu sofi diğerlerinden yardım istemiş ....
onlar ise sıcağı terketmek istememiş idi...
geç saate kadar kendi başına bu sofi kardeşim...
orada uğraşmış nihayet işini bitirmiş idi....
kalacakları yere geldiğinde
diğer arkadaşları meyve sofralarında oturuyor iken...
oranın en baş görevlisi elinde bir kağıt ile giriverdi içeri...
bu kağıt bu mektup gavstan idi...

siz sıcağı terketmek istemediğinizde o  soğukta buzlar ile uğraştı...
saadatın emanetine böyle sahip çıkmak lazım...
o bizim öz evladımızdır...
ve yanına bir harçlık sonra bir kat elbise....ve kendi tabağından meyve...
ve bir tembih sen ye sakın kimseye verme!

ben şimdi o kişinin ayağının altını öperim...hizmet kişinin bir anda Allah u Teala ile arasında olan perdeleri kaldırır....
Dikkat etmemiz lazımdır niyetimize kalbimize sahip çıkmamaız lazımdır...Biz bu acize dua ediniz...

Allah (c.c) râzı olsun inşaAllah...
Hepimiz âciziz, bir siz değil...
Ve de her daim hepimizin duaya ihtiyacı var, siz de dahil...
Zamanında ve halen almış olduğumuz dualar olmasa ardımızda, halimiz nice olurdu ki ?
Rabbim cümlemizi her daim hayr dua alanlardan eylesin inşaAllah...
Hizmetin küçüğü-büyüğü, yeri ve zamanı olmaz...
Olması gereken yerde ve zamanda yapılması, hizmetin en güzelidir...
Sonra gereğini yerine getirmek, olması gereken hizmeti layıkıyla yapamamaya sebeb olabilir ki, siz de zaten Gavs-ı Sâni hz. den bir söz olarak da bizlere bunu yansıttınız...
Allah (c.c) râzı olsun, muhabbetle kalınız inşaAllah...