VURGUN YEMİŞ TAM ALNINDAN SAATLER
O cerahatın samimi bir yarası var.
Yarım bırakılmış bir şiir, yitik bir aydınlık
Elimizden kayan bir çiçek,gönle iliklenmiş bir sevgili
Ne ileri ne geri…
Gece yatmış dört duvarına.Çoktan derinliğini unuttu deniz
Cansız taştan, ağır yerden,gönlüme attığın düğümler
Bu neyin darbesi, neyin habercisi.En inceldiği yerden yakalandım
Bekledi toprağı bahar, dağları kar.Sudan su, ateşten ateş
Daha sancısı başlamadan, Bileklerimden aşağısı donmuştu.
Sokağın tam ortasında, İşte orada bir çocuk seni bekler
Bir ağır tutturur bütün bağ .Gecikmiş bir bahar
Kurşun gibi ağır,bir gözyaşı matemi.
Vurgun yemiş tam alnından saatler.Gök gelir, yer gider, çözülür dizlerim
Saçlarından yakalanmış bir yel,kaybolan bir yamaç ve damlasını arayan bir nehir
Parmaklarımın ucundan adın geçer,ağır bir nöbet alır başını gider
Devrilir, dorukları devrilir dağların.
Daha da mı uzakta..
Sonun başlangıcında.
Yerim hazır,
Bugün yarın giderim..
Konu Adresi: http://www.dervisler.net/vurgun-yemis-tam-alnindan-saatler-t36715.0.html